Orkufrumvarp iðnaðarráðherra - þjóðhagslega óhagkvæmt

Abstract

Í efnahagsumróti líkt og því sem nú stendur yfir er hætt við að umræða um mikilvæg þingmál, líkt og orkufrumvarp iðnarráðherra, falli milli skips og bryggju í öldugangi almennrar efnahagsumfjöllunar. Þrátt fyrir að tiltölulega lítil umræða hafi farið fram um frumvarpið að undanförnu virðast stjórnvöld engu að síður stefna að lögleiðingu þess nú á síðustu dögum vorþings. Viðskiptaráð telur skynsamlegt að löggjafinn samþykki ekki frumvarpið heldur ígrundi nánar hvernig framtíðarskipan orkumála skuli vera háttað hérlendis.

Frumvarp þetta treystir í sessi eignarrétt hins opinbera yfir orkuauðlindum og orkufyrirtækjum. Opinber eignarréttur orkuauðlinda á, skv. frumvarpinu, að vera fyrsta skref í átt til frekari markaðsvæðingar orkugeirans. Erfitt er að sjá hvernig svo megi vera.

Hagkvæm nýting orkuauðlinda hefur mikla efnahagslega þýðingu fyrir Ísland og hníga hagfræðileg rök að því að stjórnarskrárvarinn séreignarréttur sé bestur til þess fallinn að tryggja slíka nýtingu. Einkaframtakið hefur sannað gildi sitt hingað til þar sem kraftar þess hafa fengið að njóta sín. Líklegt er að það muni einnig eiga við um orkugeirann. Með því að tryggja séreignarréttinn en setja jafnframt almennar leikreglur er unnt að standa mun betur vörð um þjóðhagslega og samfélagslega hagsmuni en með þeim breytingum sem frumvarp þetta boðar.