Fundir og fundargerðir : Að stýra fundi - Ritun fundargerða

Abstract

Til þess að fundur geti farið skipulega fram er nauðsynlegt að stuðst sé við fyrirfram ákveðnar reglur – fundarsköp. Það er grundvöllur lýðræðislegrar afgreiðslu á fundum að fundarsköp séu skýr og þau virt. Samkvæmt 25. gr. sveitarstjórnarlaga, nr. 45/1998, er sveitarstjórn skylt að setja sér fundarsköp og reglur um stjórn sveitarfélagsins. Fundarstjóra, oddvita eða nefndarformanni, er falið mikið vald á fundinum. Úrskurð hans og ákvörðun um fundarsköp má þó ætíð bera undir atkvæði fundarmanna. Meginatriði fundarskapa er að oddviti eða nefndarformaður hafi skýrar reglur til að fara eftir sem jafnframt takmarki vald þeirra til misbeitingar. Samþykkt um stjórn og fundarsköp skal hljóta ítarlega málsmeðferð sveitarstjórnar. Um hana skulu viðhafðar tvær umræður í sveitarstjórn og skal hún send að því loknu innanríkisráðuneytinu til staðfestingar. Oddviti eða nefndarformaður úrskurða um skilning á fundarsköpum. Slíkir úrskurðir eru sjaldnast formlegir eða skriflegir, heldur munnlegir úrskurðir úr ræðustóli. Skjóta má úrskurði oddvita eða nefndarformanns til úrlausnar sveitarstjórnarinnar eða viðkomandi nefndar. Getur hver og einn fulltrúi sem situr fundinn krafist þess og telja verður að oddvita eða nefndarformanni sé skylt að verða við slíkri ósk fundarmanns. Sætti fundarmaður sig ekki við úrlausn sveitarstjórnar eða nefndar má skjóta slíkum úrskurði til innanríkisráðuneytisins, sbr. 103. gr. sveitarstjórnarlaga.