|
Útdráttur:
|
Listamaðurinn er merkileg vera sem þrífst á öðrum kjörum en hinn almenni maður. Hann er djúpur, hugsandi og skapandi. Hann skilur ekki hinn vinnandi mann. Hann þolir ekki sóknina í veraldleg gæði. Hann er vinstrimaður. Hann er á opinberu framfæri. Hann dvelur á kaffihúsi allan daginn. Hann er: Listamaðurinn. Vestrænt samfélag gerir allt sem það getur til að herja á hinn skapandi listamann. Það neitar honum um sómasamlega framfærslu. Það gerir kröfur í skiptum fyrir naumt skammtaða framfærsluna og heftir þar með sköpunargleði hans. Listamanninum líður illa í þessu þrúgandi umhverfi. Hann spyr: Hvar er réttlætið? Hann spyr: Af hverju þarf allt að kosta peninga, líka kaffið á kaffihúsinu? Hann spyr: Af hverju kjósa menn ekki stjórnmálamenn sem tryggja réttláta framfærslu til hins skapandi listamanns? Þessum spurningum og fleiri hefur listamaðurinn ákveðið að svara og setja svörin niður í litla bók. Það er ekki tekið út með sældinni að sjá dýpra og lengra en aðrir, og því er hérna komið til skila. Það er ekki tekið út með sældinni að vera skapandi sál sem getur ekki látið kúga sig í vinnu, en vinna drepur sálina og slítur hugann. |
